Μπορείτε να χάσετε βάρος μασώντας και φτύσιμο, Αν προσέξετε αυτήν τη συμπεριφορά σε κάποιον, μάλλον πάσχει από νευρική ανορεξία - Iatropedia

Κι η βάρκα αραγμένη στη στεριά τα ταξίδια που δεν ταξίδεψε.

Τα τζιτζίκια, το κρυφτό παιχνίδι του ήλιου. Δίχως να νιώσουμε πώς βρεθήκαμε κιόλας στη σκιά. Η αναζήτηση της «αλήθειας» είναι νομίζω ένας από τους βαθύτερους υπαρξιακούς στόχους του ανθρώπου και είναι και μια ιδέα που με βασανίζει έντονα ποιητικά.

Το συγκεκριμένο ποίημα είναι βιωματικό, με την έννοια ότι σχηματίστηκε στο μυαλό μου ως ιδέα όσο βρισκόμουν μέσα στο νερό σε μια υπέροχη παραλία ένα απόγευμα του Αυγούστου, με τα τζιτζίκια να ακούγονται, τον ήλιο να δύει και μια βάρκα να βρίσκεται σχεδόν ξεχασμένη στην άμμο.

Αισθάνθηκα όντως εκείνη τη στιγμή ότι βίωσα «μια αλήθεια», η οποία βέβαια γλίστρησε γρήγορα, όπως όλες οι αλήθειες που βιώνουμε. Κάποια στιγμή βρέθηκα στη σκιά, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δύει ο ήλιος της ζωής μας, πριν προλάβουμε να ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά της ύπαρξης μας.

SUN BIN BING FA the lost art of war (Military-political detective) IN GREEK

Αν δεν υπήρχε η ποίηση στη ζωή σας, με τι θα είχατε ασχοληθεί; Με ποιον τρόπο θα εκφραζόσασταν; Πώς; Χ. Το εξώφυλλο μάλιστα του «Lacrimosa» όπως και των δύο προηγούμενων ποιητικών μου συλλογών είναι φωτογραφία δική μου.

Επίσης, η μεγάλη αγάπη της ζωής μου —εκτός από την λογοτεχνία— είναι ο κινηματογράφος, οπότε θα μπορούσα να μεφανταστώ σκηνοθέτιδα. Μοιραστείτε ένα όνειρό σας, μια σκέψη ή έναν στόχο. Θα ήθελα κάποια στιγμή να γράψω μια ολοκληρωμένη συλλογή διηγημάτων ή ένα μυθιστόρημα. Αλλά πέρα από αυτό, ελπίζω να συνεχιστεί μπορείτε να χάσετε βάρος μασώντας και φτύσιμο ταξίδι της ποίησης, να μην τελειώσει ποτέ!

Η Χρυσάνθη Ιακώβου μιλάει με αφορμή την ποιητική της συλλογή, Lacrimosa, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

• Νευρική ανορεξία: Είναι σημαντικό να γνωρίζεις τα σημάδια — Μπορεί να σώσεις κάποιο άτομο με πρόβλημα Νευρική ανορεξία: Είναι σημαντικό να γνωρίζεις τα σημάδια — Μπορεί να σώσεις κάποιο άτομο με πρόβλημα Iatropedia newsroom 18 Ιανουαρίου Η νευρική ανορεξία είναι μια σύνθετη διατροφική διαταραχή με τρία βασικά χαρακτηριστικά: την άρνηση του ατόμου να διατηρήσει ένα υγιές σωματικό βάρος, τον έντονο φόβο ότι θα παχύνει και πλήρως μια διαστρεβλωμένη εικόνα του υγιούς σώματος.
• Αδυνάτισμα μοσχαρίσιο stroganoff
• Rome Μενου για διαβητικους Το πόσο γρήγορα θα μειωθεί το βάρος εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
• Διατροφικές Διαταραχές: Μέρος Ι, Ψυχογενής Ανορεξία – Αντιγόνη Αποστολοπούλου – Kiss My GRass
• Η ημερομηνία γέννησης μπορεί να σου αποκαλύψει όλα τα μυστικά για την πορεία ενός ανθρώπου στη ζωή του, αλλά και στον έρωτα!

Ήθελα να εισάγω με αυτόν τον τρόπο έναν προβληματισμό, να δώσω ένα στίγμα για τα υπαρξιακά και κοινωνικά ζητήματα που προσπαθώ να θέσω στα ποιήματά μου. Εκτός αυτού, ss αδυνάτισμα φιγούρας διάλεξα λόγω του τελευταίου ποιήματος της συλλογής, του «Ρέκβιεμ».

Ένα βράδυ παρακολουθούσα την ταινία του Terrence Μπορείτε να χάσετε βάρος και να πιείτε μπύρα «Το δέντρο της ζωής» και σε μια σκηνή ακούγεται το «Lacrimosa» του Zbigniew Preisner.

Με μάγεψε το συγκεκριμένο κομμάτι, το οποίο αναζήτησα μπορείτε να χάσετε βάρος μασώντας και φτύσιμο συνέχεια στο YouTube και από το οποίο προέκυψε το ποίημα «Ρέκβιεμ». Θεώρησα ότι το Lacrimosa ταίριαζε ως τίτλος και με το περιεχόμενο της συλλογής, αλλά και με το βροχερό εξώφυλλο, το οποίο είναι δική μου φωτογραφία.

Γράφεις ότι «πνίξαμε τα όνειρά μας στις στιγμές μας». Ποια δικά σου όνειρα έχουν μείνει πίσω; Με απασχολεί ποιητικά η τάση του ανθρώπου να αφήνεται στην πεζή ρουτίνα της καθημερινότητάς του και να αμελεί αυτά που πραγματικά επιθυμεί.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες αδυναμίες.

Νευρική ανορεξία: Αυτά είναι τα σημάδια που πρέπει να προσέχετε

Προσωπικά, δικό μου όνειρο που να έμεινε πίσω δεν ξέρω αν υπάρχει, με την έννοια ότι έχω καταφέρει αρκετά από αυτά που επιθυμώ. Έχω την ευτυχία να εργάζομαι στον τομέα που θέλω είμαι αρχισυντάκτρια περιοδικούαλλά και λογοτεχνικά είμαι ευχαριστημένη σε γενικές γραμμές από τη μέχρι τώρα πορεία μου. Αν θα μπορούσα να είχα πάρει αποφάσεις που θα με οδηγούσαν σε ακόμα μπορείτε να χάσετε βάρος μασώντας και φτύσιμο δρόμους; Πιθανόν ναι.

Αν επιθυμώ να καταφέρω κι άλλα πράγματα επαγγελματικά και λογοτεχνικά; Σίγουρα ναι. Δεν θέλω όμως να σκέφτομαι για όνειρα που έμειναν πίσω, αλλά για όνειρα που μπορώ στο μέλλον να πραγματοποιήσω. Το φεγγάρι είναι «πρωταγωνιστής» σε πολλά από τα ποιήματά σου. Τι είναι αυτό που σε μαγεύει; Πρόκειται για υποσυνείδητη ποιητική εμμονή!

Ίσως είναι η μοναχικότητά του στον ουρανό. Ίσως είναι ότι δίνει ομορφιά ακόμα και σε ένα άσχημο τοπίο.

Αλκαλικη διαιτα εβδομαδιαιο προγραμμα

Ίσως —καθώς αποτελεί ένα σταθερό σημείο του κόσμου που μας περιβάλλει— λειτουργεί ως υπενθύμιση για το πόσο γρήγορο είναι το πέρασμά μας από τη γη. Μου αρέσει καμιά φορά η τόλμη του και η παραδοξότητα να εμφανίζεται σε έναν ουρανό που δεν σκοτείνιασε ακόμα. Από κάτι τέτοιες διαπιστώσεις και τέτοιες αντιθέσεις γεννιούνται πολλές φορές τα ποιήματα. Η δική μου ποίηση εξάλλου θα έλεγα πως είναι αρκετά «φωτογραφική», τα ποιήματά μου προκύπτουν τις περισσότερες φορές από κάποια εικόνα που θα δω, αρκετά δυνατή ώστε να πυροδοτήσει την έμπνευσή μου.

Αν προσέξετε αυτήν τη συμπεριφορά σε κάποιον, μάλλον πάσχει από νευρική ανορεξία

Το φεγγάρι μού έχει χαρίσει πολλές τέτοιες εικόνες και έχει ενεργοποιήσει μέσα μου πολλούς συνειρμούς. Δημοσιογραφία και ποίηση πώς μπορούν να συμβαδίζουν στις μέρες μας; Δημοσιογραφία και ποίηση θεωρώ πως είναι διαφορετικές εκφράσεις του ίδιου πράγματος, δηλαδή της αγάπης για τον λόγο και τη γλώσσα. Μπορούμε ακόμα να πούμε ότι και οι δύο ασχολούνται με την «ανακάλυψη» της αλήθειας: η μεν δημοσιογραφία για όσα συμβαίνουν, η δε ποίηση για όσα μπορεί να υπάρχουν στα βάθη της ύπαρξής μας.

Από την άλλη βέβαια υπάρχει και μια αντίθεση που έχει ενδιαφέρον: η δημοσιογραφία ασχολείται με την ωμή πραγματικότητα σε όλη της την έκταση, η ποίηση —ακόμα κι όταν περιγράφει όσα συμβαίνουν γύρω μας— είναι απόδραση από την πραγματικότητα.

Οι δημοσιογράφοι-ποιητές ίσως να αισθάνονται την ανάγκη να πατούν και στους δύο μπορείτε να χάσετε βάρος μασώντας και φτύσιμο. Αυτό δεν κάνουν άλλωστε όλοι οι άνθρωποι; Πώς θα μπορούσε η ποίηση στην Ελλάδα να ανέβει και πάλι στο βάθρο που βρισκόταν κάποτε; Θεωρώ πως όλο το σύστημα γύρω από την ποίηση είναι προβληματικό — και γύρω από τη λογοτεχνία γενικότερα, απλώς η ποίηση πλήττεται περισσότερο επειδή θεωρείται πιο «δύσκολο» είδος σε σχέση με την πεζογραφία.

Η ποίηση είναι μια παρεξηγημένη τέχνη στην Ελλάδα, θεωρείται ακαταλαβίστικη, υπάρχει γενικά η άποψη ότι απευθύνεται σε ένα πολύ περιορισμένο κοινό, ενώ οι ποιητές καμιά φορά αντιμετωπίζονται ως γραφικοί. Ευθύνη για αυτό έχει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό ο τρόπος που διδάσκεται η ποίηση στα σχολεία: η υπερανάλυση των στίχων, αλλά και η επιλογή των ποιημάτων που περιλαμβάνονται στην ύλη απωθούν τους μαθητές από περαιτέρω ενασχόληση.

Το πρώτο που θα έπρεπε να αλλάξει λοιπόν είναι ο τρόπος που διδάσκεται η ποίηση: να μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να νιώθουν την ποίηση, όχι πώς να την ερμηνεύουν.

Από την πλευρά αυτών που ασχολούνται με την ποίηση ποιητές, κριτικοί, εκδότεςγίνονται ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν να προσελκύσουν ένα ευρύτερο κοινό.

Ίσως θα έπρεπε να γίνει μια επιπλέον προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Επίσης: θυμάμαι μια δράση πριν από μερικά χρόνια κατά την οποία είχαν τοποθετηθεί στίχοι σπουδαίων Ελλήνων ποιητών στα λεωφορεία.

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Η Ανακύκλωση…

Με τέτοιους τρόπους —και με τη δύναμη των socialmedia φυσικά— θα ήθελα να μπει η ποίηση στην καθημερινότητά μας. Να ξορκίσουμε την άποψη ότι είναι δύσκολη, να τη νιώσουμε, να την αγαπήσουμε, να ταυτιστούμε μαζί της, να πάψουμε να έχουμε το άγχος να την κατανοήσουμε.

Να γίνει η ποίηση πιο προσιτή, ένα είδος… «μόδας», αν επιτρέπεται να το θέσω έτσι, όπως συμβαίνει με τη μουσική, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Παράλληλα, θα ήθελα να δοθεί πιο πολύς χώρος στους νέους ποιητές.

Να γίνονται δράσεις, φεστιβάλ, βραδιές ποίησης, αφιερώματα σε περιοδικά, ειδικά για αυτούς.

Είναι φυσιολογικό που το νήπιο βγάζει έξω το φαγητό με τη γλώσσα;

Αν κατορθώσουμε να φέρουμε τη νέα γενιά στο επίκεντρο της ποίησης, αυτό θα περάσει σταδιακά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Το κείμενο αναφέρεται στην ημέρα της Κρίσης. Μάλιστα πολλοί συνθέτες Μότσαρτ, Βέρντι κ. Φέρνει στο «σήμερα» τα ζητήματα που προβληματίζουν και πονάνε εδώ κι αιώνες τους ποιητές. Ωστόσο το Σήμερα είναι πιο οδυνηρό καθώς η ανθρώπινη κατάσταση έχει μεταβληθεί προς το χειρότερο.

Νευρική ανορεξία: Τα σημάδια ότι κάποιος ξεφεύγει από την κανονική δίαιτα

Ακόμη κι ο έρωτας προκαλεί θλίψη γιατί δεν είναι ολοκληρωτικός ή ξεκάθαρος. Ο θάνατος, η άλλη μεγάλη συμπαντική δύναμη, βρίσκεται στον αντίποδα. Είναι τέτοια η σκληρότητα των ανθρώπων, η παραφροσύνη.

Να κάνει τους αναγνώστες να δουν τα πράγματα από μια νέα οπτική γωνία. Σκοπός της τέχνης είναι έτσι κι αλλιώς να μας δίνει τροφή για να σκεφτούμε και να ανυψωθούμε πνευματικά, ομοίως θεωρώ πως ο κάθε ποιητής μπορεί προσφέρει ένα νέο είδος «αλήθειας», το οποίο ο αναγνώστης μπορεί να το ερμηνεύσει όπως του ταιριάζει.

Γιατί γράφεις εσύ; Είναι η ποίηση «μια μελωδία ξεχασμένη»; Παραγκωνισμένη ίσως, αδικημένη ναι, παρεξηγημένη σίγουρα, ξεχασμένη όμως ποτέ δεν είναι η ποίηση. Πάντα θα αγαπιέται και θα διασώζεται μέσα στον χρόνο. Εγώ γράφω γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να ερμηνεύω τον κόσμο, να επικοινωνώ, να προσπαθώ να φτάσω στα βαθύτερα επίπεδα της ύπαρξης. Όλοι οι άνθρωποι προσπαθούμε να βρούμε την προσωπική μας αλήθεια, εγώ το κάνω αυτό μέσω της γραφής.

Αλλά και οι άνθρωποι φυσικά και ζούμε με ψευδαισθήσεις, δεν έχουμε πάντα την αντίληψη να κρίνουμε σωστά τις καταστάσεις, να πάρουμε τις «σωστές» αποφάσεις. Πολλές φορές έχουμε λάθος εικόνα ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η ποίηση δεν μπορεί να λύσει το δράμα αυτό της ύπαρξής μας, μπορεί όμως να μας βοηθήσει να φτάσουμε στην αυτογνωσία. Και είναι κι αυτό μια παρηγοριά. Για να γευτούμε λίγο μια ψευδαίσθηση αθανασίας. Γράφουμε και διαβάζουμε ποίηση για να ερμηνεύσουμε τα μυστήρια της ζωής.

Ερωτήσεις Ένα παιδί που είναι γεννημένο τον Δεκέμβριο, σημαίνει ότι θα ενταχθεί στην Α΄ Δημοτικού σε ηλικία 5 ετών και 8 μηνών. Η έρευνα έχει δείξει παγκοσμίως ότι αυτή είναι μία πολύ μικρή ηλικία για ένταξη σε μαθησιακή ύλη της Τάξης και ότι αυτά τα παιδιά είναι επιρρεπέστατα να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες σε διπλάσιο ποσοστό! Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είχαν δυσκολίες στη μάθηση, αλλά γιατί ο εγκέφαλός τους ήταν ανώριμος για να αφομοιώσει τη σχολική ύλη.

Για να φτάσουμε στην αυτοπραγμάτωση. Θεωρώ πως η επαφή με την ποίηση τόσο για αυτούς που τη γράφουν όσο και για αυτούς που τη διαβάζουν προσφέρει μια μικρή λύτρωση, μπορεί να κάνει λίγο πιο ανώδυνα κάποια πράγματα. Αυτοί οι δύο στίχοι θυμίζουν έντονα αρχαία λυρική ποίηση, όπως και πολλοί άλλοι στα ποιήματά σου.

Έχει αλλάξει ο προβληματισμός του ανθρώπου σήμερα; Τα βασικά υπαρξιακά ερωτήματα —αυτά στα οποία καλείται παραδοσιακά να «απαντήσει» η τέχνη— δεν αλλάζουν. Οι κοινωνίες και οι ιδεολογίες αλλάζουν, αλλά οι πιο βαθείς προβληματισμοί του ανθρώπου παραμένουν ίδιοι.

Ο ίδιος ο άνθρωπος δεν αλλάζει, τα βασικά του ένστικτα είναι τα ίδια σε όλους τους αιώνες.

Στον πυρήνα τους, συναντάμε την απώλεια του μέτρου στη διατροφή του ανθρώπου, είτε αυτή έχει την μορφή της ακατάσχετης κατανάλωσης τροφών ψυχογενής βουλιμία και επεισόδια υπερφαγίας είτε αυτή έχει την μορφή της ακραίας και εκούσιας στέρησης τροφής ψυχογενής ανορεξία. Στόχος είναι η ενημέρωση γύρω από το σοβαρό αυτό πρόβλημα και η καλύτερη κατανόηση του ίδιου του ανθρώπου, που μάχεται με τον ίδιο τον εαυτό του διαμέσου του φαγητού. Τι είναι η ψυχογενής ανορεξία; Η ψυχογενής ή νευρική ή νευρογενής ανορεξία είναι μία ιδιαίτερα σοβαρή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από τη δραστική μείωση της τροφής που λαμβάνει το άτομο, τον κυρίαρχο φόβο μήπως πάρει βάρος ακόμα κι όταν το βάρος του είναι πολύ χαμηλότερο από το «φυσιολογικό» και την στρεβλή εικόνα που έχει για το σώμα του.

Το έργο τέχνης που καταφέρνει να συλλάβει τους αιώνιους αυτούς προβληματισμούς γίνεται διαχρονικό — όπως βλέπουμε να συμβαίνει με τόσα και τόσα έργα του παρελθόντος που δεν παλιώνουν ποτέ. Απολεσθείσα ευχή Πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος προς την αυτογνωσία; Προφανώς ο δυσκολότερος δρόμος που καλείται να διαβεί ο άνθρωπος.